De puzzel klopt niet meer 🧩
Zie je leven als een grote puzzel. Je hebt hem stukje voor stukje gelegd, soms met gemak, soms met frustratie. Soms voelde het alsof alles perfect paste, en soms leek het een rommeltje. Maar toen gebeurde het. Een stukje verdween. Niet kwijt, niet onder de tafel, maar echt weg. Een heel belangrijk stukje. En hoe langer je kijkt, hoe groter dat lege gat lijkt. De hele puzzel klopt niet meer.
Dat is rouw. Iemand die je liefhad is er niet meer en ineens voelt alles anders. Je probeert de stukjes weer op hun plek te leggen, maar het lukt niet. Soms lijkt het alsof je er een beetje aan went, dat je naar de puzzel kunt kijken mét dat missende stukje. Maar dan ineens – BAM – een golf van gemis. Alsof iemand de hele puzzel weer door elkaar heeft gegooid.
En dat ene missende stukje? Dat blijft. Hoe graag je ook zou willen, je kunt er geen ander stukje in duwen. De puzzel wordt nooit meer zoals hij was, maar hij blijft wel van jou. En jij mag hem veranderen zoals jij dat wilt. Misschien teken je in gedachten een hart om het missende stukje heen. Een teken van liefde voor wie jij zo mist. ❤️
Misschien kun je nu nog helemaal niet naar die puzzel kijken. Misschien voelt het alsof alles kapot is, en alleen al een stukje in je handen houden is te veel. Dat kennen we allemaal in rouw. Het ongrijpbare, het machteloze, de vraag: hoe nu verder, zonder dat stukje? Maar weet dit: stapje voor stapje ga je verder. Niet omdat je moet, maar omdat je kunt. Op jouw manier, in jouw tempo.
Misschien gaat het niet om het compleet maken van de puzzel, maar om leren kijken naar wat er nog wél ligt. En dat lege plekje? Dat is er omdat je zoveel houdt van degene die je mist.
Hoe ziet jouw puzzel eruit? 💛
