Met stappen naar voren en naar achteren. Ken je het liedje?
Doe een stapje naar voren en een stapje terug ?
Het is een reis van stapjes: vooruit, terug, langzaam en snel. Soms zelfs (voor je gevoel) honderd stappen terug.
Het verlies van onze dochter Lieke had mij volledig uit balans gebracht.
De pijn en het verdriet waren overweldigend, en ik voelde me verloren in een zee van emoties. Een zee van, ja alles.
Ik las vandaag een quote en de vertaling hiervan is als volgt:
“Jij kwam en was in mijn leven met heel veel liefde.
Het veranderde mijn leven compleet
Logisch eigenlijk dat mijn leven, nu jij er niet meer bent, ook compleet is veranderd”
Toen stond ik daar en dacht ik ‘en nu’? Ik wilde niet door het landschap van rouw en al helemaal geen stappen en processen doorlopen, zoals ze het noemen. En de definitie van rouw kon me ook gestolen worden. Ik wilde gewoon weten hoe ik dit moest en kon doen.
Het besef kwam dat er geen handleiding is en dat er geen vastgesteld pad of route is om te volgen. Elke persoon rouwt op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Op dat moment, eerlijk? Zelfs met een handleiding a la IKEA handleiding was ik blij geweest
Net als een achtbaanrit, waren er momenten waarop ik omhoog ging, zo klom ik rustig en geleidelijk omhoog naar een plek van een soort van berusting en liefde. Berusting a me hoela, maar je begrijpt wat ik bedoel. En dan ineens of ik zag het al aankomen…dan kwamen er weer scherpe bochten en voelde ik me naar beneden storten in een dal van verdriet en onzekerheid.
Het was zo belangrijk om mezelf toestemming te geven om te rouwen zoals ik dat nodig had. Daarom komt dit ook zo vaak terug in het boek. Jouw tijd Jouw moment Jouw weg. En wil ik je vertellen en adviseren: geef jezelf de toestemming om de rouw te voelen.
Ik leerde dat het niet erg was om even stil te staan, zelfs als anderen van me verwachtten dat ik al verder zou zijn. Ik moest accepteren dat mijn rouwproces niet-lineair was en is en dat het soms betekende dat ik weer een paar stappen terug moest doen voordat ik verder kon gaan. Het was oké om te huilen, om boos te zijn en om me verdwaald te voelen. En ook oké om blij te zijn.
Het is geen gemakkelijk pad, maar elke stap, hoe klein ook, een overwinning.
Een plekje voor rouw, nee wat mij betreft is de rouw met het leven verweven en hoort het bij mij. Ja, ik kan genieten van alle mooie dingen in het leven en ja ik kan heel verdrietig zijn dat Lieke er niet meer is.
Het is als een kapotte vaas. Alle stukjes aan elkaar geplakt, heel maar voor altijd met barsten en niet meer zoals het was. Mooi, maar anders mooi.
Een leven vóór en een leven na het verlies. Het gemis van Lieke zou altijd aanwezig zijn, maar ik leerde dat het er mag zijn en bij mij hoort.
En dit alles wil ik jou als lezer meegeven in het boek Ik rouw van je.
Onthoud dat het oké is om jezelf toe te staan te rouwen zoals jij dat nodig hebt. Wees trots op jezelf voor elke stap die je zet, hoe hobbelig de weg ook mag zijn.
Ik rouw van je is een liefdevol boek over rouw. Geschreven vanuit mijn ervaring met alles wat ik had willen weten en lezen. Het is voor iedereen die in rouw is na overlijden van een dierbare. Diegene die je zo mist kan ik niet teruggeven, maar ik heb wel dit boek Ik rouw van je te delen.
Een boek alleen voor jou
Ik reik je de hand en neem je mee. Kleine stapjes. Laat die rouw maar stromen.
Een mooi boek om jezelf of een ander cadeau te geven.
www.ikrouwvanje.nl
